DLA RODZICÓW
.jpg)
Udajcie się niezwłocznie do logopedy gdy:
-
dziecko nie mówi;
-
maluch wypowiada tylko kilka słów (na przykład: mama, tata, baba, am, hau, miau), a ma więcej niż dwa lata;
-
dziecko mówi tylko fragmenty wyrazów, a ma już trzy lata: „sol” zamiast „parasol”, „ka” zamiast „miska”, „ba” zamiast „banan”;
-
dziecko ma ciągle otwartą buzię, zarówno w ciągu dnia jak i podczas snu;
-
maluch mówi bardzo niewyraźnie;
-
dziecko zamienia różne głoski, mówi: „tot” zamiast „kot”; „bata” zamiast „wata”, „gom” zamiast „dom”;
-
maluch opuszcza głoski w podczas swoich wypowiedzi: „otek” zamiast „kotek”, „pika” zamiast „piłka”;
-
dziecko ma pięć lat i nie mówi r, przez co słyszysz „lowel” zamiast „rower”, „jyba” zamiast „ryba”;
-
maluch ma cztery lata i nie mówi głosek szumiących: sz, ż, cz, dż; mówi „safa” zamiast „szafa”, „capka” zamiast „czapka”;
-
dziecko nadal mówi „jak dzidziuś”: „mam śłodkiego ciukielka”;
-
maluch wkłada język między zęby podczas mówienia;
-
dziecko podczas mówienia wydaje z siebie dziwne odgłosy, takie jak świszczenie czy dźwięki gardłowe;
Zajęcia logopedyczne
Na zajęcia logopedyczne dzieci przynoszą zeszyty
Czym są logopedyczne badania przesiewowe
Badania przesiewowe:
-
pomagają dokonać oceny mowy u wszystkich dzieci uczęszczających do placówki,
-
ocenić postępy dzieci, które uczestniczyły w poprzednim roku szkolnym w zajęciach logopedycznych,
-
stanowią podstawę do zakwalifikowania na zajęcia logopedyczne dzieci, które wcześniej nie były objęte wsparciem logopedycznym,
-
niejednokrotnie są przyczyną zorganizowania logopedycznych konsultacji z rodzicami, które uświadamiają rodzicom znaczenie trudności dziecka.
Jak wygląda badanie przesiewowe?
Logopeda indywidualnie bada rozumienie i nadawanie mowy. Poziom badania powinien być dostosowany do norm rozwojowych dzieci. Zazwyczaj logopedyczne badanie przesiewowe obejmuje:
-
badanie rozumienia mowy,
-
badanie opowiadania (konstruowanie zdań, gramatyka),
-
badanie artykulacji,
-
badanie sprawności narządów artykulacyjnych (w tym sprawność języka i warg, ocenę wędzidełka podjęzykowego),
-
ocenę toru oddechowego.
REGULAMIN UCZĘSZCZANIA NA TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ/ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE
1. W zajęciach uczestniczą dzieci potrzebujące terapii logopedycznej, zakwalifikowane przez logopedę szkolnego, posiadające orzeczenia lub opinie ze wskazaniem terapii logopedycznej.
2. W zajęciach mogą brać udział jedynie dzieci zdrowe (tzn. bez kataru, kaszlu, gorączki, bólów głowy, brzucha, chorób zakaźnych, itp.).
3. Rodzice/opiekunowie są zobowiązani do nawiązania kontaktu z logopedą w celu uzyskania informacji: o stanie mowy dziecka, postępach w terapii. 5. Rodzice/opiekunowie są zobowiązani do kontaktu z logopedą - przynajmniej 1 raz w semestrze.
4. Udział dziecka w zajęciach oparty jest na zasadzie regularności i systematyczności ćwiczeń aż do opanowania materiału programowego niezbędnego do korekty rozpoznanej wady wymowy lub zaburzenia mowy.
5. Rodzice/opiekunowie powinni pamiętać o tym, że terapia logopedyczna ma miejsce nie tylko podczas zajęć logopedycznych, a jej skuteczność ściśle uzależniona jest od współpracy rodziców z logopedą. I tylko wówczas, gdy współpraca ta ma rzeczywiście miejsce - terapia przynosi rezultaty.
6. Rodzice/opiekunowie są zobowiązani do konsekwentnego stosowania się do zaleceń logopedy oraz SYSTEMATYCZNEGO utrwalania ćwiczeń w domu.
7. Rodzic/opiekun jest pozytywnie nastawiony do pracy, która czeka go w związku z trudnościami dziecka.
8. Rodzic/opiekun może w formie pisemnej zrezygnować z zajęć logopedycznych dla dziecka po uprzednim podaniu przyczyny.
9. Dziecko jest zobowiązane do przynoszenia zeszytu na każde zajęcia.
10. Wszystkie wskazówki dotyczące prac domowych i postępów terapii będą przekazywane przez logopedę ustnie lub pisemnie pod koniec każdej sesji.
11. Zakończenie terapii nastąpi w momencie opanowania materiału programowego niezbędnego do korekty rozpoznanej wady wymowy lub zaburzenia mowy lub w sytuacji uporczywego nieprzestrzegania warunków niniejszego regulaminu.
Jak wspierać rozwój mowy dziecka
-
Wspólnie czytajmy, oglądajmy ilustracje z dziećmi.
• Wspólnie oglądajmy bajki.
• Codziennie wspólnie bawmy się.
• Chwalmy dzieci, motywujmy i zachęcajmy je do mówienia, nie brońmy pokazywania palcem i gestykulowania.
• Zachęcajmy, by dziecko zrelacjonowało nam fragment swojego dnia. Zadawajmy pytania.
• Pozwólmy dzieciom uczestniczyć w codziennych zajęciach (np. gotowanie). Opisujmy wszystkie czynności, które wykonujemy.
• Mówmy do dzieci powoli i wyraźnie.
• Zwracajmy uwagę na ćwiczenia dłoni – ich sprawność ma związek ze sprawnym artykułowaniem i mówieniem (lepienie, klejenie, nawlekanie koralików, budowanie z klocków, patyczków, zabawy paluszkowe)
• Ćwiczmy z dzieckiem narządy mowy w formie zabawy.
Godziny pracy
poniedziałek 9.00 - 12.00
wtorek 8.00 - 10.00
10.30 - 11.30
12.30 - 13.30
środa 8.00 - 13.30
czwartek 9.30 - 12.00 i 12.30 - 13.00
Konsultacje dla rodziców
poniedziałek i czwartek g. 13.00 - 13.30
kontakt e-mail:logopeda@p6.laziska.pl
Przyczyny zaburzeń rozwoju mowy
-
zbyt długie karmienie piersią,
-
zbyt długie ssanie smoczka,
-
ssanie kciuka,
-
przerośnięty III migdał,
-
dłużej utrzymujący się katar,
-
problemy z przerośniętymi migdałkami podniebiennymi,
-
infantylny (niemowlęcy) sposób połykania,
-
zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe,
-
wczesna próchnica zębów mlecznych,
-
wada zgryzu,
-
niedosłuch,
-
dostarczanie nieprawidłowych wzorców wymowy (zdziecinniałe mówienie, gwarowe naleciałości).
.jpg)
Opóźniony rozwój mowy - zalecenia dla rodziców
-
Wyłączenie telewizora
O tym, że zbyt długie oglądanie telewizji przez dzieci źle wpływa na rozwój mowy, wiadomo powszechnie. Mniej zwraca się uwagę na telewizję w tle. Dziecko, które przebywa w pomieszczeniach wypełnionych jakimiś stałymi dźwiękami, nauczy się je ignorować. Zrodzi się wtedy problem ze słuchaniem (nie mylić ze słyszeniem).
-
Częstsze wyjścia na plac zabaw
Dzieci rozwijają się poprzez ruch. Mowa też jest ruchem. W pierwszej kolejności dzieci muszą opanować umiejętności związane z motoryką dużą, małą, a dopiero potem można myśleć o sprawności artykulacyjnej. Przykładowo, jeśli dziecko ma zaburzoną równowagę, nie wykształci dobrej zdolności do celowych ruchów językiem (praksja).
-
Pozwolenie dziecku na brudzenie się
Znaczenie sensorycznych doświadczeń dla rozwoju dzieci doceniane jest dopiero wówczas, kiedy zaczynają się problemy, takie jak na przykład brak umiejętności gryzienia, obronność dotykowa czy znacząco obniżona sprawność manualna. Kiedy Twoje dziecko brudzi się piaskiem, kamieniami, błotem, farbą czy jedzeniem – pozwól mu. Takie zabawy rozwijają bardziej niż pisanie liter
-
Swobodna zabawa na dziecięcych zasadach
Twoje dziecko potrzebuje rodzica, nie terapeuty. Usiądź koło niego na podłodze, zapomnij o tym, że chcesz je czegoś nauczyć, poobserwuj je i dołącz do zabawy. Nie psuj dziecięcych pomysłów, nie poprawiaj, nie narzucaj własnych rozwiązań, nie przepytuj z kolorów czy liczenia. Baw się.
-
Komentowanie otoczenia
Nazywaj to, co robi dziecko, a także to, co ty robisz w danym momencie. Ubarwiaj spostrzeżenia wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi albo różnymi powiedzonkami (Spadła piłka: ojojoj.; Baba idzie: tup tup tup).
-
Pozwalanie dziecku na doświadczanie samodzielności
Niech je samodzielnie, choćby miało pobrudzić całą kuchnię. Niech próbuje zakładać samodzielnie buty albo czapkę. Nie mów nigdy, że jest na coś za małe albo że nie może czegoś robić, bo jeszcze nie umie. Umożliw mu doświadczanie sukcesu na jego poziomie rozwoju.
-
Otwartość na dziecięce komunikaty
Nauka komunikacji nie zaczyna się wtedy, kiedy dzieci opanują pierwsze słowa. Umiejętności, jakie dzieci powinny nabyć w okresie przedsłownym, jest naprawdę dużo. Ich trening odbywa się poprzez doświadczanie bycia w relacji z drugim człowiekiem (rodzicem). Otwórz się na to, co dziecko chce ci przekazać. Jeśli będziesz ignorować jego komunikaty niewerbalne, stłumisz jego motywację do komunikacji. Dialogiem jest już naprzemienna wymiana uśmiechów. Nie wystarczy do dziecka mówić. Komunikacja musi być dwustronna. Dzieci „zagadane” nie będą mówić lepiej, one się z mówienia wręcz wycofają.
